27/12/17

ALMANAQUES DE PETO 2018

Xa temos os Almanaques de Peto 2018 para ser repartidos en xaneiro. En total oito almanaques de todos os niveis, que ilustran temas vinculados ao mar. 
Aquí vos deixo os debuxos d@s oito seleccionad@s e tamén d@s finalistas.
O esforzo e a participación son o máis importante, así que PARABÉNS para tod@s!!!

 SELECCIONAD@S PARA O ALMANAQUE

FINALISTAS

17/12/17

O APALPADOR



Xa falta menos para que nos visite o Apalpador...se aínda non o coñeces podes investigar Lendo...







...e Escoitando, Bailando e Cantando en GALEGO.


PREME NA IMAXE


E se queres decorar a túa casa cuns adornos de Nadal, imprime o APALPADORNO, deseñado por Fabaloba.

PREME NA IMAXE

Poderías atopar no cole os nosos Apalpadornos?




29/11/17

ALMANAQUES DE PETO 2018

Como parte dos obxectivos marcados polo EDLG para este ano, estableceuse facer uns almanaques de peto do 2018, coa novidade de que nesta convocatoria participou todo o alumnado do colexio que, de maneira voluntaria, quixo facer o seu aporte. 
O tema estivo vinculado ao PDI  deste curso:”O Mar”, elixíndose finalmente un traballo por cada nivel.
A calidade das obras e a expresividade das imaxes e dos textos, foi de gran altura, o que fixo moi difícil o traballo do equipo que seleccionou aos que representarán ao colexio . Polo tanto, parabéns a todos e todas as participantes e pronto poderemos ver as vosas obras expostas pola entrada da biblioteca, para que poidamos gozalas cada día.
Traballos seleccionados:













25/11/17

25 DE NOVEMBRO DIA INTERNACIONAL CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO

A discriminación das mulleres e a violencia de xénero, son un problema que traspasa fronteiras e que está presente na maior parte dos países do mundo, coa particularidade, de que as vivencias do maltrato son enormemente parecidas en todos os lugares e culturas.
O corredor do noso colexio contou cos traballos dos alumnos e alumnas de 5º e 6º que denunciaron a violencia de xénero. Tamén fixemos no patio, unha representación do Yin e o Yang todos os alumnos e alumnas participantes, levando un brazalete que conmemoraba a data do 25 de novembro Esta actividade está integrada no proxecto ILLA FANTASÍA que levan a cabo 1º,2º,3º, e 4º de primaria. Parabéns !!!











                           

                            

8/11/17

O MAGOSTO 2017



https://gl.wikipedia.org/wiki/Magosto
                                                                   (Preme a imaxe)

O vindeiro venres día 10, celebraremos no noso cole a festa do MAGOSTO, así que ao longo desta semana faremos os nosos cestiños onde gardar as castañas asadas para poder compartilas con tod@s @s compañeir@s. Será un bo momento para lembrar tantos refráns tradicionais como temos na nosa terra:
  • As castañas do castiñeiro hainas que asar no asadeiro.
  • Castañas, noces e viño fan a ledicia de san Martiño.
  • Con castañas asadas e sardiñas salgadas non hai ruín viño.
  • Fíate nas castañas asadas, que se estoupan sairanche á cara.
  • Non hai ruín viño con castañas asadas e sardiñas salgadas.
  • Polo san Martiño, castañas e viño.
  • Por san Martiño faise o magosto con castañas asadas e mosto.
  • Por san Martiño faise o magosto con castañas asadas e viño ou mosto.
  • Se o mes de agosto vén claro, bo magosto e bo nabo; se vén nubrado, poucas castañas e nabos furados.
A castaña é un dos alimentos mais antigos da Humanidade. Desde o Paleolítico aproveitouse e alimentámonos de castañas e landras. 
O castiñeiro foi a árbore do pan das nosas tribos antes da chegada dos romanos. As castañas asadas, ou a fariña das castañas secas ou "pilongas", servían para alimentarse durante todo o ano.
No século XVI, viñeron as patacas e o millo de América, e estableceuse a competencia coas castañas que perderon, pouco a pouco, protagonismo na dieta campesiña, e moito mais ao ser atacada a nobre árbore por enfermidades como o "chancro" e a "tinta".

O número de castiñeiros diminuíu en Galicia a pesares das repoboacións, diminuíndo tamén a producción de castañas cada ano. 

Souto
Souto (Preme a imaxe)

                               https://www.edu.xunta.es/espazoAbalar/sites/espazoAbalar/files/datos/1413546354/contido/XOGOSMAGOSTO-WEB/index.html

                                                          Xogos do Magosto (Preme a imaxe)

https://www.edu.xunta.es/espazoAbalar/sites/espazoAbalar/files/datos/1399630575/contido/magosto.html
O Magosto LIM (Preme a imaxe)

                                     
                             

28/10/17

CHEGOU O SAMAÍN

Samaín

Chegou o Outono e con el a vendima, as castañas, as longas noites de choiva, vento e frío. Chegou tamén o tempo do SAMAÍN, un tempo de tradicións e, sobre todo, de medo.
Os celtas celebraban co Samaín o paso do ano, a fin do tempo das colleitas e, con el, do ano vello e o comezo do inverno e do ano novo. Igualmente, o Samaín era o momento no que as ánimas dos mortos retornaban ás súas casas para visitar os familiares aínda vivos. Nesta visita aproveitaban para buscar alimento e quentarse co lume da lareira, polo que era costume deixar o lume aceso nesa noite e nunca varrer a lareira para non afastar as ánimas; ás veces tamén se deixaba unha cadeira baleira, co seu servizo de comida e bebida, para que as ánimas se achegasen á mesa familiar.
Coincidía así, nesa noite do 31 de outubro ou 1 de novembro, a festa do paso dun ano a outro, co momento da apertura ás ánimas do outro mundo. Eran datas claves para se reuniren nos camposantos, comer o ritual e comunal porco celta de samaín e concelebrar as  festas dos guerreiros. 








Este Samaín vén cheo de novidades no colexio, pois monstros mariños andan polos corredores e chegan onde o Taboleiro da Lingua para contarnos a súa historia. Andade ver este traballo tan fantástico que ilustra Sereas, Leviatáns, Hipocampos e Kraken que veñen do Alén do Mar.












TRADICION DE TALLAR AS CABAZAS

Con ocasión do día de Defuntos, atoparemos tamén unha serie de costumes ancestrais propias do noso país, como facer colares coas castañas novas e especialemente era habitual por esta data, coller cabazas, tallarlles unhas caras feroces, poñerlles un pauciños coma dentes e deixalas nos camiños para asustar aos viandantes. Este costume coincide co americano de Halloween e aínda co máis antigo celta do Samaín, no que eran os cranios dos inimigos os que brillaban na escuridade con candeas no seu interior.  Uuuhhhh!!!!!!